Finding one's way around Malta seems pretty straightforward. After all, the country is not too big and apps like Google maps are fairly accurate. A couple of years ago Google Streetview was introduced as well and the car with the cameras could be seen all over the place. And in some respect finding your way here is as easy as it would seem. But the devil's in the details of course.
So finding a town or a street in general is simple enough. Finding an exact address is an entirely different matter. I remember that when my spouse was first diagnosed with Coeliac disease we realised this was something to consider when booking a holiday. Would there be enough gluten-free products available? Back then we had already been to Malta a number of times but of course had never paid attention to this aspect. Now we suddenly had to. So I checked with the hotel where we would normally stay and they assured me that the hotel and its restaurants catered for various diets including gluten-free.
I then started to search for restaurants with specific gluten-free platters. To my surprise I even found a pizzeria that promised gluten-free pizza's and pasta's. I told my spouse and she was delighted. 'That's great, where is it?' To our surprise it turned out to be no more than two hundred meters from our hotel, in a street we had often walked through. But for the life of me I couldn't remember ever seeing a pizzeria there. That's odd, but never mind. Now that we have the exact address, finding it will be a piece of cake during our next stay.
How wrong can you be. So on the second evening of our stay I suggested we'd go for a pizza. My wife agreed and we walked to the street where said pizzeria was to be found. I had jotted the number down before we left and we hit the street about halfway down. 'Alright, this is number 67 and the restaurant is at number 125. Must be only a few yards down the road. O look, here's number 125. But that's a real estate agency. Surely they won't serve gluten-free pizza's on the side'. My wife asked me if I was sure of the address and I started having doubts. 'Yeah pretty sure, but let's postpone the pizza, find another restaurant and I'll check when we get back to the hotel'.
So I checked and it was the correct address. We agreed to give it a retry the next day and scout the place during daytime to give us a head start. This time we were going to attack the problem in a systematic way. We would go to the very end of the street and start at number one, working our way up to 125. Even if the number would prove wrong, we were bound to pass by the restaurant. And so we did. We started at number one, worked our way up to 125 where we found the same real estate agency as the day before and walked up to the end of the street. No restaurant, let alone a pizzeria.
OK, a retry, now pay attention. This is number one, agreed? And this is three, five, et cetera. At 125 we of course still found the real estate agency. The other side of the street perhaps? But these are even numbers. Never mind, let's check anyway. So this is two, four... when we reached number ninety-eight I suddenly noticed a small restaurant mostly tucked away in a side street. Right beside the name of the place there was a number. And you can guess what it said. Apparently there where two numbers 125 in the street and the second one was on the even side. But never mind, the pizza was great and we went back a number of times.
We presumed this was just a coincidence until we decided to move to Malta and started to rent an apartment in Madliena. We were supposed to meet up with our landlord who had told us to meet him at number ten. He had added the name of the apartment and warned us that in this particular street there were three number ten's. We have lived there for half a year and he hadn't been kidding. There were indeed three number ten's as there were as many numbers two, four, six and eight.
I could tell more stories like this, but let's leave it for now. And if you think this only happens to ignorant Dutch people, you're wrong. This afternoon we were taking a stroll and a Maltese lady stopped her car next to us. 'Excuse me, are you from around here?' I replied that we weren't originally, but had been living here for a couple of years now. 'I'm trying to find this building' the lady explained and showed me the picture on her phone. 'Google maps says I'm nearly there, but I've been driving around the same block for a while now and I still can't find it'. The picture itself didn't ring a bell, but I do know a similar building just a block away. So I asked her 'Should this be a business center you're looking for? If so, there is one in the next street to your left and then on the end at the right corner'. She denied and explained it should be a relatively new block of apartments. In the end we were obviously unable to help her. So you see, it can happen to anybody...
De weg vinden in Malta lijkt niet al te moeilijk. Zo groot is het land tenslotte niet en je hebt altijd Google maps nog. Een paar jaar geleden is ook Google Streetview hier geïntroduceerd, dus wat wil een mens nog meer. En in een zeker opzicht is het inderdaad zo eenvoudig. Maar de details kunnen je nekken.
Een gemeente en een straat vinden lukt echt wel. Maar een exact adres kan nog knap lastig zijn. Toen mijn wederhelft pas de diagnose coeliakie had gekregen, beseften we dat we daar dus voortaan terdege rekening mee moesten houden wanneer we een vakantie boekten. Zouden er voldoende gluten-vrije producten te krijgen zijn? Nu waren we daarvoor al een aantal malen naar Malta op vakantie geweest, maar hadden daar natuurlijk geen aandacht aan besteed. Dus maar eens vragen bij ons vaste hotel en daar stelde men me gerust. Geen probleem, in hun restaurants waren voldoende glutenvrije opties.
Dan maar eens zoeken naar restaurants met glutenvrije gerechten. Tot mijn aangename verrassing vond ik zelfs een pizzeria die ook glutenvrije pizza's en pasta's aanbood. Vrouwlief was meteen enthousiast en vroeg of het ver weg was. Tot mijn verbazing bleek het net om de hoek van ons hotel te zijn, in een straat waar we heel vaak doorheen liepen. Alleen kon ik me met de beste wil van de wereld niet een pizzeria in die straat herinneren. Vreemd, maar we hebben nu het precieze adres en de rest zien we ter plekke wel.
Dat bleek iets te gemakkelijk gedacht. Op de tweede avond van ons verblijf stelde ik voor een pizza te gaan eten en dat voorstel werd enthousiast ontvangen. Dus liepen we naar de straat waar die pizzeria zou moeten zitten. We kwamen ongeveer halverwege de straat uit en keken om ons heen. Nummer 67 en we moeten op nummer 125 zijn, dus dat is niet ver meer. O kijk, daar is nummer 125. Maar dat is een makelaardij. Die zullen toch niet bijbeunen als pizzeria lijkt me. Mijn eega vroeg voorzichtig of ik heel zeker wist dat ik het adres goed had en bracht me daarmee aan het twijfelen. 'Ja zo goed als zeker, maar laten we die pizza maar een andere dag eten en ergens anders iets leuks vinden, dan check ik het als we terug in het hotel zijn'.
Dus dat deed ik en het adres was echt goed. Dan proberen we het morgen nog eens, maar dan wel meteen systematisch. Dus we beginnen aan het begin van de straat en lopen gewoon net zolang door totdat we die tent gevonden hebben. En als het nummer dan toch verkeerd is, lopen we er vanzelf langs. Dus we begonnen bij nummer één, nummer drie enzovoort totdat we weer bij die makelaar voor de deur stonden. Daarna doorgelopen, maar mooi geen pizzeria.
Goed, nog een keer dan maar heel goed opletten nu. Maar op nummer 125 zat nog steeds die vermaledijde makelaar. De overkant van de straat dan? Maar dat zijn even nummers. Toch maar proberen. Dus nummer twee, vier en bij nummer achtennegentig liepen we langs een zijstraatje. En juist in dat zijstraatje zat een terrasje dat bij een pizzeria bleek te horen. En direct naast de naam van de pizzeria zat een bordje met een nummer en ik hoef niet uit te leggen wat daar op stond. Uiteindelijk bleek de straat dus twee nummers 125 te kennen, waarvan er eentje zich tussen nummer achtennegentig en honderd bevond. Maar de pizza was fantastisch en we zijn er regelmatig terug geweest.
Nu gingen we ervan uit dat dit een geïsoleerd toeval was, totdat we naar Malta verhuisden en eerst een appartement gingen huren. We hadden een afspraak in Madliena met onze nieuwe huisbaas, die ons had uitgelegd dat we op nummer tien moesten zijn en er ook de naam van het appartement had bijgezegd. Want, zo zei hij, er waren in die straat namelijk drie nummer tien's. We hebben daar een half jaar gewoond en hij maakte geen geintje. Er waren inderdaad drie nummers tien, maar evenzo ook driemaal de nummers twee tot en met acht.
Zo kan ik nog wel even verder vertellen, maar dat zal ik niet doen. En mocht je denken dat het alleen die onwetende Hollanders zijn die zich hier suf kunnen zoeken, heb je het mis. Vanmiddag waren we een wandelingetje aan het maken toen er een auto met een Maltese dame erin naast ons stopte en vroeg of we hier een beetje bekend waren. Ik legde uit dat we hier weliswaar niet vandaan komen, maar er al wel een aantal jaar wonen. 'Ik probeer dit gebouw te vinden' legde ze uit en liet me de foto op haar telefoon zien. 'Volgens Google maps moet het hier vlakbij zijn, maar ik rijd hier nu al een tijdje rondjes en ik kan het niet vinden'. De foto zelf kwam me niet helemaal bekend voor, maar leek wel op een soortgelijk gebouw een straat verderop.Dus vroeg ik 'Zou het een bedrijfsverzamelgebouw moeten zijn, want dat zit iets verderop in de zijstraat links en dan op de hoek aan het eind van de straat'. Ze ontkende en legde uit dat het een relatief nieuw appartementencomplex zou moeten zijn. We hebben haar dus uiteindelijk helaas niet kunnen helpen, maar het kan dus de beste overkomen...
Reactie schrijven