Like for so many others our lives are pretty dull at this time. So this time I'll reflect on a subject that I surely haven't written about before and which isn't too spectacular either. Nevertheless I'm quite grateful that I can do this. We're talking about a hairdresser's appointment here. For myself that is, because hubby is bald as a cueball.
We're lucky, I realise, because in the Dutch lockdown hairdressers have been forced to close too. Sometimes we receive pictures of friends in their Covid hairstyle, mostly ponytail. And the women don't look too good either :-). And of course there's the cartoons and tiktok movies on this subject.
When I first had to pick a hairdresser it proved to be a difficult choice, because there are so many hair salons. Within 400 meters I had a choice of three. At the time the most reliable seemed the one with the prices on the window. Besides that I peeked through the window at the ambiance and the staff. My choice turned out right.
Even when we moved to the next town I still kept going there. Even despite the fact that I have to walk through the valley, right next to a very busy road where you have to be careful. On top of that there's quite a steep slope on my way back, which makes it harder particularly in summer.
The town where we live has plenty of hairdressers too, but I'm a person of habits and I like what I have.
The staff there know that I'm Dutch, that I don't want an early appointment and that I stick to cutting and colouring. They also run a nail studio which is well visited.
Most of the staff aren't too talkative, in contrast with Dutch salons. But when there are mainly Maltese clients, they tend to be more eloquent. The nice thing is that when I ask them to switch to English, they always do so I don't feel excluded.
When the first Covid-wave hit the country, hairdressers needed to close as well for a couple of weeks. I was pretty lucky back then, because I had an appointment right before closure.
My first appointment after that included screens between the chairs, visors and face masks worn even during washing and colouring.
After that the screens between the chairs were removed, but all other rules were strictly adhered to. Plenty of distance between the chairs, less clients per hour. No more coffee being served either, which of course cuts into the social aspect.
But hey, I'm not complaining, I can still get a haircut. On top of that it costs me less than half the price in Holland, which always appeals to the Dutch.
Net als zovelen beleven we niet veel op dit moment. Daarom dit keer een onderwerp waar ik zeker nog niet over geschreven heb en op zich niet spectaculair is, maar waar ik oh zo blij mee ben dat het kan. Namelijk naar de kapper gaan. Nu ben ik de enige de een kapper nodig heeft, want manlief is kaal en scheert zelf zijn hoofd.
We zijn bofkonten, wetende dat door de lock-down in Nederland er naar de kapper gaan even niet inzit. We krijgen soms foto's van vrienden toegestuurd met hun nieuwe Corona coupe, meestal staartjes. En er komen ook talrijke cartoons en filmpjes over dit onderwerp voorbij.
Toen ik voor het eerst naar de kapper moest was het lastig kiezen. Op bijna iedere hoek van de straat vind je er namelijk één. Ik moest 400 meter lopen om er maar liefst drie tegelijk te treffen. De meest betrouwbare leek me degene die een prijslijst voor het raam had hangen. Ook heb ik even door de ramen gekeken naar het personeel en de uitstraling van de zaak. Mijn keuze heeft goed uitgepakt.
Toen we naar een dorp verderop verhuisden ben ik er blijven komen. Ondanks het feit dat ik nu langs een tamelijk drukke weg moet lopen en uit moet kijken dat je niet van je sokken gereden wordt. Bovendien moet ik op de terugweg een aardige klim maken, wat zeker als het warm is niet meevalt.
In ons huidige dorp zijn ook plenty kappers, dichterbij en makkelijker, maar als eenmaal iets goed bevalt verander je niet zo snel, althans ik niet.
Inmiddels weten de dames dat ik uit Holland kom, dat ik niet zo vroeg afspreek, want dan is het nog drukker op de weg en dat ik altijd een kleurtje en knippen wil. Er is ook iemand die de nagels verzorgt , waar ook genoeg klandizie voor is.
In tegenstelling tot Nederland zijn de meesten niet zo spraakzaam. Misschien omdat ze Engels moeten praten, wat ze wel beheersen, maar als er Maltese klanten binnenkomen dan komen de tongen meer los. Als het heel gezellig druk is, vraag ik of ze in het Engels kunnen overschakelen en dat doen ze dan ook.
De kappers zijn aan het begin van de Corona epidemie ook een paar weken dicht geweest. Ik had toen net gemazzeld door vlak voordat ze dicht gingen nog net een knipbeurt te kunnen krijgen.
De eerst volgende afspraak was met schermen aan weerszijden van de stoel, visors en mondkapjes, die gedurende de hele behandeling, ook tijdens het wassen, op moesten blijven.
Daarna verdwenen de schermen. De Corona regels worden steeds keurig gevolgd. Voldoende afstand tussen de stoelen, minder klanten per uur. Ook wordt er geen koffie meer geserveerd. Dat maakt het minder gezellig helaas.
Maar ik klaag niet, want ik kan tenminste nog mijn haar laten doen. Bovendien betaal ik de helft van wat ik in Nederland kwijt ben, dat is mooi meegenomen toch?
Reactie schrijven
Patricia (vrijdag, 19 februari 2021 16:37)
�� Jullie zien er een stuk verzorgder uit in vergelijking met onze Hollandse Corona kapsels.
Hoewel een vriendin van mij altijd heel kort haar had en nu aangeeft eigenlijk blij te zijn met haar langere kapsel en het nooit meer zo kort te laten knippen.
Zelf is mijn haar nog nooit zo lang geweest en zal ik blij zijn als ik weer bij de kapper terecht kan. Maar ook ik vind een kapsel bijzaak. Nu is het belangrijkste om allemaal gezond te blijven!
Groetjes en �� tot ziens
Patricia