Meanwhile, in The Netherlands...

Anyway, here we are back in Holland for now. We were in for a spot of luck when we flew in from Malta. When we left, the day temperature was just above thirty degrees. Upon arrival at Schiphol Airport the temperature there was actually the same, so no climate shock whatsoever this time. The voyage was quick and smooth. A little over ten hours after locking our door in Malta, we unlocked the door in The Netherlands. 

 

That was after a cab-ride of about half an hour, a little over two hours of mainly waiting at the airport, a three-hour flight, an hour transfer time, a little over a two-hours train ride, yet another half hour transfer time, a half an hour local train ride and  finally a fifteen minutes walk.

 

For us of course it's a normal experience to close the door of one home behind us and arriving at what is home too. The good thing is that when we open the door, we know exactly what we'll find. So no adjustments, no searching for the light switch or anything. That's precisely what we hear from friends who have a home in more than one country too. 

 

The first couple of weeks were spent on visiting family and friends, attending to small chores, dentist/optician/hospital appointments and that kind of thing. Now we are able to find some time to do whatever we want to do as well. But still we've got a lot of people to see, things to attend to et cetera. Oh well, keeps you busy...

We zijn weer even terug in Nederland. We hadden behoorlijke mazzel qua temperatuur. Bij vertrek een dagtemperatuur van zo'n dertig graden en bij aankomst op Schiphol ook. Deze keer in ieder geval geen klimaatschok. De reis ging verder lekker voorspoedig, tien uur van deur tot deur.

 

Dat was dan inclusief een taxi-ritje van een half uur, gevolgd door iets meer dan twee uur voornamelijk wachten op het vliegveld, een vlucht van drie uur, een uur overstaptijd en daarna ruim twee uur in de Intercity, weer een half uur overstaptijd, een half uur boemeltje en een kwartiertje lopen.

 

Het is voor ons inmiddels een normale ervaring geworden en we horen hetzelfde van vrienden die ook in meerdere landen wonen. Het mooie is dat je weggaat van huis en toch ook weer thuis aankomt. Geen aanpassingen nodig, niet zoeken naar de lichtknop, dat soort dingen. Lekker vertrouwd dus.

 

De eerste weken zijn we altijd wel bezig met familiebezoeken, kleine klusjes zoals tandarts/opticien/ziekenhuis bezoeken. Inmiddels zijn we zover dat we ook toekomen aan de dingen die we zelf leuk vinden om te doen. Dat neemt niet weg dat we nog genoeg mensen gaan opzoeken en andere klusjes doen. Ach, het houdt je van de straat...


Reactie schrijven

Commentaren: 0