Cashing a cheque

We are still amazed about the fact that cheques are still widely used in Malta. In our view a rather ancient system which was abandoned in The Netherlands several decades ago.

 

We do not have a Maltese bank account and don't need one, because using our Dutch debit and credit cards works just fine for us. To enroll for a photography course that I wanted to take together with an acquaintance leaving nearby, I used my credit card.

 

Unfortunately the course was cancelled due to lack of participants and other localities were not convenient for us. I was told by phone that I was to be reimbursed for the amount. In Holland, normally this will take little time, weeks at most.

 

Different here and although I have learned how to practice patience I ended up sending reminders after a couple of months. The reply was that this was still being processed. But in the end I was mailed a cheque for the refund. 

 

Having learned the hard way that there are good and worse times to visit the bank (in view of the fact that pensioners get a monthly cheque too and processing these takes stamping, stamping, counting and recounting) we decided to wait for the first week of the new month.

 

So last week we proceeded to the bank. Since the cheque was issued by the Central Bank of Malta, HSBC suggested it would be better to cash it at the post office. HSBC could cash it too, but this would incur costs and the amount of the cheque was quite small. At the post office we ran into the problem that my (new) passport number didn't match the one on the registration, this being my old, meanwhile expired passport. At this time, I started to be really upset, if not to say pissed off.

 

The post office clerk was bound by rules and couldn't help us, but suggested that the Bank of Valletta wouldn't make a point of it. So we went to the BOV, who suggested that in view of the small amount we were better off cashing it at the Central Bank of Malta itself for free. Two days later we travelled to Valletta to visit the Central Bank of Malta, armed with all kinds of possible evidence corroborating my identity and my claim to the reimbursement. 

 

We must have passed this building a hundred times without paying attention to it. So now it took some time to find the correct location. From their website, we were unable to figure out which location to go to. When we got there, a very helpful doorman told us we could cash small amounts at a kind of financial services office  a couple of hundreds of meters down the street. Just to be sure, he was kind enough to hand  us a small map with directions.

 

Completely prepared to get into a discussion we entered the said office. Much to our surprise we found ourselves outside again within three minutes with cash in hand. Although the till clerk initially frowned noticing the two ID-numbers, she didn't make a big deal about it.

 

Must admit I was a little disappointed not have been able to blow my top and getting rid of some adrenalin, but you can't win 'm all. Another experience gained and the financial services office is open all hours, which can't be said for most banks. 

 

To celebrate we payed a visit to the nearby food market and bought some nice Maltese specialties.

We verwonderen ons nog steeds over het  gebruik van cheques op Malta. Dit gebeurt grootschalig en is tamelijk ouderwets. Het is te vergelijken met onze vroegere betaalkaarten systeem. 

 

We hebben geen Maltese bankrekening, maar betalen met de Nederlandse bankpassen of creditcard gaat prima.  Zo ook voor een fotografie cursus, die ik samen met een kennis in de buurt zou gaan doen. Die heb ik betaald met mijn creditcard. 

 

Helaas ging deze cursus wegens gebrek aan belangstelling niet door en andere locaties waren voor mij lastig. Telefonisch werd afgesproken dat het inschrijfgeld teruggestort zou worden. In Nederland is dit in het algemeen snel geregeld, binnen enkele weken is het geld wel op je rekening gestort. 

 

In Malta ligt dat anders, en hoewel ik al veel meer geduld heb ontwikkeld kon ik het na een paar maanden niet laten om toch maar eens te mailen  met de vraag waar mijn geld bleef. Het antwoord was dat "ze" ermee bezig waren. Uiteindelijk kreeg ik bijna een half jaar later een cheque toegestuurd, hoera. 

 

Inmiddels wijs geworden wisten we dat het rond de feestdagen, maar ook aan het einde van de maand niet handig was om naar de bank te gaan. De bejaarden zijn er dan om hun AOW te innen, en op elk formulier komen tien stempels, dus  dat duurt even. 

 

Vorige week besloten we het te wagen. De eerste bank verwees ons naar het postkantoor, omdat de kosten van de transactie niet opwogen tegen het terug te krijgen bedrag. Het postkantoor wilde echter niet meewerken, omdat er een probleem was met mijn ID, cq paspoort.

 

Wat bleek. Op het inschrijvingsformulier had ik mijn toenmalig paspoortnummer opgegeven, inmiddels heb ik een andere. En deze nummers kwamen niet overeen en dus kon ze me geen geld geven.  Ze wilde meer bewijsmateriaal. Wat we ook probeerden de loketmedewerkster was onvermurwbaar. Het kostte moeite om haar niet over de balie te trekken. Wel verwees ze ons naar  een volgende bank, die zou minder lastig doen volgens haar. 

 

Deze bank verwees weer naar  de centrale bank in Valetta, omdat die de cheque had uitgeschreven en het daar gratis was. Een paar dagen later, gewapend met allerlei kopieën, ook nog van mijn oude paspoort, gingen we op weg. 

 

Hoewel we er vele malen langs waren gelopen, duurde het even voordat we de juiste locatie hadden gevonden. Er zijn er twee, en op de website wordt niet duidelijk welke je hebben moet. Een vriendelijke man verwees ons naar een

wisselkantoortje. Hij gaf voor de zekerheid een kaartje mee.

 

"Klaar om in de aanval te gaan" liepen we dat kantoortje binnen. Tot onze verbazing stonden we binnen drie minuten met geld weer buiten. De baliemedewerkster had wel even haar wenkbrauwen gefronst bij het zien van twee verschillende ID nummers, maar blijkbaar kon dat haar niets schelen.   

 

Achteraf was ik een klein beetje teleurgesteld dat ik mijn adrenaline niet kwijt had gekund, maar ja, je kan niet alles hebben. We zijn weer een ervaring rijker en dat kantoortje in Valetta zullen we wel vaker gaan gebruiken. Ze zijn de hele dag open, dit in tegenstelling tot de banken.

 

Om het te vieren zijn we naar de naastgelegen food market  gegaan, wat erg leuk was om een keer te zien. Ze hebben Maltese specialiteiten en leuke hebbedingetjes, waarvan we er een paar gekocht hebben. 

 

 


Reactie schrijven

Commentaren: 0