Back home

The last two weeks of our holiday in The Netherlands went by quite fast. We had some friends and relatives over for a meal or just coffee or some drinks and spent the rest of the time enjoying the peace and quiet of the northern part of Groningen. 

 

Certain small events make you realize how different life in that part of Holland is from the hectic west. For example there was this letter from our local council which apparently was a follow up on a hearing on the subject of traffic density and parking inconvenience in the town's center. The letter stated there was to be a next meeting on this subject. There was also a reference to the meeting minutes of the previous meeting which could be found on the local council's website. 

 

Enticed by the subject we read the minutes to find out that apparently there is a lot of heavy traffic passing through the street where we live and in the town's center residents experienced problems with tourists parking cars at non-designated spots. Hailing from the busy western part of the country at first we had a laugh about these so-called problems. Our initial reaction was: "What heavy traffic, two tractors a day and the garbage truck?" Then we realized that of course it is all in the eye of the beholder. What for us may come across as a very quiet area may for people living there their entire lives have developed into a busy road.

 

Mind you, we still kid around about the necessity for pelican crossings, speed bumps and traffic wardens, the latter with back up from the Rapid Intervention Unit.

 

We've been back in Malta for almost a week now and we couldn't have timed it better (yeah right). The day after our arrival a heatwave started with temperatures of just under forty degrees with nights just under thirty. Our apartment was like a sauna at first. The airconditioners didn't seem to do much good either. Until we took the trouble to read the manual properly and -lo and behold- switched to a different mode and given three minutes to reset it started providing cool air. Much to the relief of ourselves but also very convenient for our current guests who hadn't been sleeping to well up to then.

 

Our niece and a friend are staying here for a week. Because both are very sporting ladies, they ignore the heat and bike, swim and walk a lot. We salute them for their persistence but prefer to lay low ourselves. Knowing we still have the whole summer to go, we prefer to concentrate any activity in the coolest hours of the day and relax during the hottest hours.

 

Last week we suffered two power cuts in one day. The first one was solved quickly. The second one started just as we were preparing to cook dinner. In the end we decided not to wait for the power to return but start cooking anyway. That proved quite a challenge in the dark with just a flashlight. It did prove our choice to have both a gas cooker and an electric hob though. All's well that ends well, during dinner the power was restored and we finished our meal being able to see what we were having.

De laatste twee weken van onze vakantie in Nederland zijn voorbij gevlogen. Met vrienden en familie die langskwamen voor een etentje of gewoon op de koffie of borrel. De rest van de tijd hebben we genoten van de rust in noord-Groningen.

 

Soms herinneren kleine voorvallen je er aan hoe anders het leven daar is ten opzichte van de hectiek van de Randstad. Zo kregen we een brief van de gemeente, blijkbaar als follow-up van een inspraakavond over verkeersdrukte en parkeerproblematiek in het dorpscentrum. Er zou volgens de brief een tweede avond worden gepland. Ook werd verwezen naar de notulen van de eerste avond die op de website van de gemeente te vinden waren.

 

Aangelokt door het onderwerp lazen weinig de notulen dat de straat waar we wonen blijkbaar veel zwaar verkeer kent en dat in het centrum toeristen parkeren op niet daarvoor bestemde plekken. Als Westerling lachten we daar eerst om en onze primaire reactie was: " Wat nou zwaar verkeer, twee trekkers en de vuilnisman per dag hooguit." Toen beseften we dat het allemaal subjectief is. Wat wij zien als een extreem rustig straatje is voor immens die daar zijn hele leven woont ontwikkeld tot drukke verkeersader.

 

Dat laat onverlet dat we nog steeds geintjes maken over de noodzaak tot aanleg van beveiligde zebra's, verkeersdrempels en parkeerwachten ondersteund door de ME.

 

Inmiddels zijn we weer een week terug in Malta en dat was lekker getimed. De dag na terugkomst begon een hittegolf met dagtemperaturen van tegen de veertig en nachttemperaturen van tegen de dertig graden. Ons appartement was in het begin net een sauna. De airco's leken het niet erg te trekken. Totdat we de moeite namen de handleiding eens goed te lezen en bleek dat op een andere stand en met gewoon even drie minuten wachten op de reset en koude lucht uit kwam. Opluchting bij onszelf en bij onze huidige gasten die niet echt lekker hadden geslapen.

 

Onze nicht en een vriendin logeren hier een weekje. Omdat het sportieve dames zijn, negeren ze de hitte moedig en fietsen, zwemmen en wandelen dat het een lieve lust is. Petje af, maar zelf houden we ons maar een beetje gedeisd. Aangezien we nog een hele zomer te gaan hebben, doen we liefst elke vorm van fysieke arbeid in de koelste uren en houden we ons rustig op de warmere momenten.

 

Afgelopen week hadden we op een dag twee stroomstoringen. De eerste was heel snel opgelost. De tweede begon toen we net zouden gaan koken. Uiteindelijk hebben we het maar niet afgewacht en zijn toch maar begonnen. Best een uitdaging om in het donker met alleen een zaklantaarn een maaltijd te bereiden. Het bewees wel meteen dat het verstandig was zowel gas als elektrisch koken in de keuken te integreren. Eind goed al goed, tijdens de maaltijd ging het licht weer aan en konden we tenminste zien wat we aten.


Reactie schrijven

Commentaren: 0