It's time to reflect on our move to Malta a year ago now. A lot happened in this year. The positive side prevails, we really feel at home here and have grown accustomed to Maltese culture and habits. Furthermore we have successful house hunts to look back upon.
There we were with all our suitcases and bags on Schiphol Airport, our next of kin there to see us off. From our usual hotel we moved into a rental apartment which began to show negative sides after a couple of weeks. A magnificent terrace with sea views turned out to be scorching hot in summer. Beautiful designer furniture which caused havoc to our backs.
Our sooner-than-planned decision to start looking for our own place. The long wait for the transfer was well worth it. The adaptations are very much to our liking. The pace of the changes, not so much. But here we ran into the southern mentality and we have to deal with that.
Our apartment in the very north of Groningen is very satisfactory too. There we have absolutely no complaints about the pace. Painted, wallpapered, new flooring, completely furnished in five weeks, can't complain.
The doubts I had about this adventure have gone. We now have our own place in both countries furnished to our liking.
Saying farewell to work and co-workers wasn't easy, but my work caused so much stress that I would have suffered a burn-out if I had continued.
So it's time to find another way of spending my time in a useful way. For now I found that in voluntary work for the probation office. Plus there are more than enough plans for other activities.
Leaving behind my relatives, friends and other social contacts seemed horrible beforehand. In retrospective I can honestly say it wasn't so bad. In Malta we found great new neighbors and we regularly meet up with the Dutch society living and working in Malta. Of course the contacts aren't as close as we used to have but given time it will grow and besides we have the opportunity to visit our relatives and friends when in Holland and spend time with them.
What's more social media proved to be a true lifesaver. Never used Skype as much as last year. I owe a big thank you to the people who came here to visit us, they pulled me through in difficult moments. The hardest time was summer when the heat caused some physical problems as well. Maltese healthcare thus far has made quite a good impression.
This year we hope to be able to enjoy our pensioners status a little more and we'll see what crosses our path. I feel more confident now, even about the summer.
Tijd voor reflectie; we zijn inmiddels een jaar verder na onze emigratie naar Malta. Een jaar waarin veel gebeurd is.
Het positieve gevoel overheerst, we voelen ons thuis, zijn redelijk gewend aan de Maltese gewoontes en cultuur en kunnen tevreden terugkijken op het resultaat van onze huizenjacht.
Ik zie ons nog staan met al onze koffers en tassen op Schiphol, uitgezwaaid door onze naaste familie. Vanuit het ons bekende hotel daarna een huurappartement intrekken, dat na enkele weken toch zeker ook zijn negatieve punten toont. Een dakterras met uitzicht op zee lijkt geweldig, maar is knap warm midden in de zomer. En meubilair dat steeds meer rugklachten veroorzaakt bij ons beiden.
Ons, eerder dan geplande, besluit om op zoek te gaan naar een koopwoning. Lang gewacht op de overdracht, maar het resultaat stemt ons tevreden. Zeker ook over de aanpassingen en inrichting. Over het tempo van de aanpassingen kunnen we duidelijk zijn. Dat hadden we veel sneller gewild, maar we lopen aan tegen de zuidelijke mentaliteit en zullen daarmee moeten dealen.
Ook ons appartement in het noorden van Groningen stemt tot tevredenheid. En over snelheid van inrichten niets te klagen.
De twijfels over de hele onderneming die ik had bij vertrek zijn verdwenen. Er zijn nu in twee landen weer vaste stekken, met eigen vertrouwde spullen.
Loskomen van werk en collega's viel niet mee, maar dat werk veroorzaakte zoveel stress, dat mijn overtuiging nu is dat ik een burn out had gekregen als ik was doorgegaan.
Het wordt tijd voor een andere invulling, die vooralsnog gevonden is in mijn vrijwilligerswerk voor de reclassering. En ideeën genoeg voor andere activiteiten.
Ook het achterlaten van familie, vrienden en andere sociale contacten leek me vooraf vreselijk.
Achteraf kan ik ook hierover zeggen dat het reuze meegevallen is. In Malta zijn er welwillende buren en we hebben regelmatige contacten met de club Nederlanders die in Malta wonen en/of werken. De contacten zijn nog niet zoveel als in Nederland, maar als we daar zijn is er tijd genoeg om familie en vrienden op te zoeken en leuke dingen te doen.
Verder zijn de sociale media een uitkomst, nog nooit zoveel geskyped als afgelopen jaar. Mijn dank gaat ook uit naar de mensen die ons zijn komen opzoeken. Het sleepte me door mijn moeilijke momenten heen. Het zwaarst vond ik de hitte in de zomermaanden, dat ook tot fysieke klachten leidde.
En tevredenheid over de Maltese gezondheidszorg.
Komend jaar krijgen we meer tijd om te genieten van het pensionado bestaan en wie weet wat er nog op het pad komt. Ik heb er zeker meer vertrouwen in, ook in de zomer.
Reactie schrijven