At this time we are in the process of refurbishing the kitchen. The old one has been removed and the electrician came by to change some of the power plugs. In two days time the appliances will be delivered and the next day the new kitchen will be fitted. We are indeed looking forward to that.
The camping part isn't half bad; we order out for dinner and do the dishes in the guest bathroom. Plenty of space.
Back to this blog's title: dust. We were aware of the fact that Malta is quite dusty but failed to realize it in full until now. There are the occasional complaints in the newspaper about the dirt and dust of course. And on the fact that it worsens asthma with children who already suffer from it.
Before the refurbishment started it already was a hell of a job to keep the house dust free but now it's impossible. Ever since we moved in we have been cleaning. Never knew I would truly become a housewife.
Dust will come in from the street. When you walk inside it will be on your shoes and thus end up on the floor. Taking your shoes off when entering the house has yet to land in our system. Dust may also enter through an open window or an air vent. Dust is everywhere and during summertime it will be worse.
Even when you move or just sit and breathe you will see dust.
So everyday you need to brush and wipe. Of course there are plenty of tools to choose from. I frantically pick up every piece of dust I find, it's almost neurotic. Vacuum cleaning doesn't really work; it's better to mop the floor daily. And all the furniture, actually. But hey, that's almost like working and we stopped doing that, didn't we.
So we have our work cut out for us. One of our neighbors was interested in our old kitchen. Once the technician dismantled it, all the parts were hauled upstairs to our neighbor's place. Complete havoc of course with footprints everywhere, the remnants of greasy kitchen parts, but mainly.... dust. Our neighbor brushed it all up again and mopped it as well. Bonding as a result of doing odd jobs together. And one of the subjects of conversation of course was.....the dust.
Was it the same in The Netherlands? I suppose it was but we never took the time to pay attention to it I guess. Home improvement over there inevitably must have caused dust in every corner of the house. But in the end we managed to clean it. And to be frank a thorough cleaning job was not top of mind back then. I had other things to worry about.
It is strange how, when activities cease, others will replace them. And how one will embrace that. It's another phase of life I guess and I will need to find a new rhythm. Hopefully cleaning up won't be the main part of that rhythm. Nevertheless frequent cleaning activities will no doubt be a substantial time consumer.
Inmiddels zitten we volop in de verbouwing van de keuken. De oude is er uitgehaald, de electriciën is gekomen om nog wat stopcontacten te verplaatsen. Over twee dagen wordt de apparatuur geleverd en de volgende dag wordt de nieuwe keuken er in geplaatst. We kijken er erg naar uit.
Het kamperen valt mee. We bestellen wat bij de locale eetboer en afwassen in de logeerbadkamer heeft ook wel wat. Ruimte genoeg.
Maar nu terug naar de titel: Stof. Dat Malta een stoffig eiland is, wisten we wel , maar nooit zo gerealiseerd. Er wordt regelmatig in de krant geklaagd dat door werkzaamheden buiten mensen hun ramen niet open kunnen doen en het stof letterlijk bij kinderen die gevoelig zijn voor astma , deze klachten doet verergeren.
Al voor de verbouwing was het een opgave je huis stofvrij te krijgen, maar nu is er geen beginnen aan. Sinds we ons huis hebben, is poetsen onze lust en ons leven geworden. Ik wist niet dat ik nog eens een huisvrouwtje zou worden.
Er komt stof van de straat. Als je binnenloopt zit het aan je schoenzolen. En komt het dus op de vloer. Eigenlijk moet je bij de deur al je schoenen uit, maar deze gewoonte is nog niet ingeburgerd. Er komt ook via het open raam of als ze dicht zijn via de luchtkokers stof, maar vooral zand naar binnen. In de zomer is het nog erger.
Maar ook als je beweegt dwarrelen de stofwolken letterlijk naar beneden. Of zelfs als je maar zit en ademhaalt.
Iedere dag wordt er wel gestoft en geveegd. Ze hebben verdraaid handig gereedschap ervoor. Maar op het neurotische af wordt elk stofje dat ik zie liggen nog eens extra opgeraapt. Stofzuigen helpt niet echt. De vloer iedere dag dweilen is eigenlijk beter. Dit geldt ook voor het meubilair soppen, maar ja dat gaat echt op werken lijken! En daar zijn we nu juist van af.
We kunnen dus nu helemaal ons hart ophalen. Eén van onze bovenburen had interesse voor onze oude keuken. Nadat de monteur het gedeïnstalleerd had werden alle onderdelen naar zijn appartement gesjouwd. De ravage was compleet. Voetstappen overal, vuil van de onderdelen op de grond, maar vooral stof. De buurman heeft zich van zijn goede kant laten zien en de boel weer aangeveegd en opgeruimd.
Samen klussen verbroederd overigens. Eén van de onderwerpen die ter sprake kwam , jawel was stof.
Was dit nu ook zo in Nederland? Vast wel, alleen niet de tijd genomen om er op te letten en je er druk over te maken. Ook daar was na een verbouwing nog heel lang stof in alle hoeken en gaten van het huis te vinden. Maar uiteindelijk was het toch wel stofvrij te krijgen.
En bij de wekelijkse schoonmaak werd niet altijd grondig gestoft moet ik bekennen. Maar ik had andere zaken aan mijn hoofd, een pluisje meer of minder deed er niet toe.
Vreemd dat als die zaken wegvallen andere , hoe futiel ook, ervoor in de plaats komen. En dat je je daar volledig op kunt storten. Maar het zal wel een fase zijn die er bij hoort in het proces van dagen anders invullen dan je gewend bent. Hopelijk blijft het niet zo. Hoewel enige regelmaat in huishoudelijk werk i.c. stoffen zeker geen overbodige luxe zal zijn om het een beetje schoon te houden.
Reactie schrijven